…..

 

      Zaman ömür törpüsü, hayatı yer bitirir. Yirmi dört saat olan günler, yüz altmış sekiz saat olan haftaları kovalar, haftalar ayları, aylar ise üç yüz almış beş gün altı saat olan yılları kovalar. Her doğan gün bir daha geri dönmemek üzere geçer gider. Gün içerisinde yapılan edinimler ve elde kalan sermaye ile yapılan muhasebe hesaplamalarında, kimileri ah’u vah ederken, kimileri de çok şükür bu günümüzü de kazançlı kapatma imkânına sahip olduk der. Akşam yastığa baş konunca kimileri; ben kaç para kazandım, kimileri ise “Bugün Allah için ne yaptım” der.

 

       Kendilerine verilmiş olan ömür sermayesini tüketip toprağın altına tevdi ettiğimiz gerek anne babamız, gerek evladımız ve gerekse eşimiz, dostumuz için yapabildiklerimize çok şükür, yapamadıklarımız için de kocaman kocaman “K E Ş K E” ler bırakarak bizlerde ömür sermayemizi yer, tüketiriz.

 

       Zaman ilerlemiş, küçükler büyük olmuş, büyükler ihtiyar olmuş, kimi göçmüş gitmiş, kimi gitmek için sırasını bekliyor.  Değirmenci dedenin sevgili torunu Ali Can İkizdere Merkez Kur’an Kursunda başlamış olduğu hafızlık eğitimini henüz tamamlamadan 1977 yılında açılmış olan İkizdere İmam Hatip Lisesine kayıt yaptırmayı arzu eder. 1977 yılına kadar İkizdere’de altı yıllık eğitim veren İkizdere Lisesi vardı. Düz lise olarak bilinen bu okulda; Türkçe, Matematik, Tarih, Coğrafya, Fizik, Kimya, Biyoloji, Sosyoloji, Din kültürü ve ahlak bilgisi, Yabancı dil (İngilizce – Fransızca), Beden eğitimi ve Müzik dersleri, son sınıfta ise bir yıl Milli Güvenlik dersi okutulmakta idi.

 

      Yeni açılmış olan İmam Hatip Lisesinde ise, düz lisede okutulan derslere ilave olarak; Arapça, Siyer, Kur’an’ı Kerim, Tefsir, Hadis, Fıkıh, Kelam, Hitabet dersleri okutulmaktadır. İmam Hatip Lisesinden mezun olan öğrenciler, hem dini hem de dünyevi yönden eğitilmiş olurlar.   İyi bir dini eğitim almış olmakla beraber, kendisini yetiştirip, cesaret ve becerilerine bağlı olarak Camilerde İmam Hatiplik yapan, dini ve dünyevi konularda halka vaaz veren İmamlarımız bu okullardan yetişmektedir. Alt yapı olarak aileden alınmış olan eğitim ile Kur’an Kurslarından eğitim almış olmak veya Hafızlığını ikmal etmiş olarak İmam hatip Lisesine kayıt yaptırmış olmak bu işin katmerli tarafını oluşturmaktadır.

 

       İkizdere İmam Hatip Lisesinin müstakil binasının temeli yeni atılmış olduğundan İlk eğitimine Merkez Kur’an Kursunun binasında başlamıştır. İlk açılış tarihi olan 1977 yılında halkın yoğun teveccühüne mazhar olan İkizdere İmam Hatip Lisesine çevre illerden yoğun bir şekilde kayıt yapılarak 1-A, ve 1-B,  sınıfları oluşturulmuştur. Ortalama altmış kişiden oluşan sınıflarda yaklaşık yüz yirmi öğrenci kayıt yaptırmıştır.

 

       İkizdere İmam Hatip Lisesinin üçüncü eğitim ve öğretim yılı olan 1979 – 1980 eğitim ve öğretim yılında bu okula kaydını yaptırmış olan Ali Can çok heyecanlıdır. Yoksulluk içerisinde doğup büyüyen Ali Can Okuyup büyük adam olmak istemektedir. Ali Can; kendi kendine bir söz verir, okuyacağım, çok okuyacağım, önce kendime sonra aileme ve sonrada vatanıma yararlı bir insan olacağım.

 

       Köyden her gün okula gidip gelmek zordur. Hele kışın iki metreye yakın bir kar yağınca daha da zor olur. Bu nedenle imkânı olanlar, ya tek başlarına, ya da birkaç öğrenci bir araya gelerek kazada birer oda kiralıyorlardı. İmkânı olmayanlar da, ya her gün eve git gel yapıyor, ya da yatılı olarak okuyorlardı. Ali Can zaten Kur’an Kursundan alışık olduğundan, kiraya da imkân olmadığından yatılı olarak İmam Hatip lisesine kayıt yaptırdı.

 

       Yatılı olarak okumakta olan öğrenciler sabah namazı ile kalkarak güne başlarlardı. Sabah namazını Kursun yanında bulunan Kubbeli Camii de cemaatle kılarlardı. Namazın ardından mütalaa ’ya girerlerdi. Mütalaada, okuldan verilmiş olan dünün ödevlerini yaparlardı. Ödevler yapılmış ise işlenecek olan günün derslerindeki konuları gözden geçirirler, sabah kahvaltısına kadar mütalaa devam ederdi.

 

       Sabah saat: 08.00 sıralarında sabah kahvaltısı için yemekhaneye gitmek üzere kitap defterlerini toplayan Ali Can silgisini ve kalemini de okul çantasına yerleştirerek arkadaşları ile birlikte yemekhaneye gitti. Yemekhanede önceden görevlendirilmiş nöbetçi öğrenciler ve yemekhane görevlileri tarafından hazırlanmış olan, yemek masalarına oturdular. Kahvaltılarını nöbetçi hoca eşliğinde yaptılar. Yemek hanede oturuş şekli, aksine bir komut gelmedikten sonra genelde samimi arkadaşların bir araya gelerek grup grup olarak oturulurdu. Bazen de Nöbetçi hocanın o günkü ru’yeti haliyesine göre Kursun önünde sınıf sınıf sıraya dizerek tek sıra halinde yemekhaneye giriş yapılırdı.

 

       Yemekhanede 150-200 öğrenci bir arada yemek yemelerine rağmen çatal kaşık haricinde ses çıkmazdı. Kahvaltıda bazen çay bezen de çorba verilirdi. Yemekten sonra topluca yemek duası yapılır, herkes bardağını, tabağını bulaşıkhanenin önünde bulunan selelere bırakarak yemek haneden çıkardı.

 

       Sabah kahvaltısını aynı köyünden ve en samimi olduğu arkadaşları olan Hasan, Yusuf ve Necati ile birlikte yapan Ali Can doğruca Kütüphaneye çıkarak ders programına bakarak o gününe ait kitap ve defterlerini alarak okulun yolunu tutar. Zil çalınca okulun bahçesinde kendi sınıfına ait olan sırada arkadaşları ile birlikte sıraya girer. Üst baş, kılık kıyafet kontrolünden sonra, tek sıra halinde sınıflarına girerler. Okulda her sabah mütemadiyen saç, sakal ve tırnak kontrolü yapılır, elbiseler kontrol edilir, uygunsuz olanlar derse alınmazdı.

 

       Sınıflarda hoca gelmeden önce sınıf mümessilleri tarafından yoklama yapılır, gelmeyenlerin isminin karşısına “YOK” yazılırdı. Bu şekilde mazeretsiz olarak yirmi gün okula gelmeyenler, ders notları ne olursa olsun otomatik olarak sınıfa kalırdı.

 

       Ali Can’ın İmam Hatip Lisesine başlamış olduğu yıllarda Okul Müdürü; İkizdere Tulum pınar köyünden Abidin KELEŞ, daha sonra Ali ŞEN idi. Meslek derslerine giren Hocalar; Mustafa EFE, Adem KÜLÜNK, İsmail KİRAZ, Erdoğan PAZARBAŞI, Hayrettin SOYSAL, Necmettin AYDIN, Fevzi KARAGÖZ, Yaşar KESİM idi. Türkçe dersine giren Hocalar; Ayşe BOZDAĞ, Cevdet ÖZEN, Zelkif ALGÜL (1 YIL) Hüseyin AZAK (Yarım dönem) ve Nebi ERDEMİR idi. Matematik Hocası; Taştan BÜYÜK, İngilizce Hocası; Berrin PAYLI, Murat HEPGÜNEŞ, Tarih Hocası; Jale ÖZTÜRK, Fen Hocası; Haşmet Yahya GARDOĞLU, Şerafettin NAMLI idi. Milli Güvenlik dersine Askerlik Şubesi Komutanı Asteğmen giriyordu. Biyoloji Dersine bir dönem Balıkesirli İkizdere’de Orman Bölge Müdürü girmişti.

 

       İkizdere İmam Hatip Lisesinde görevli memur olarak, ilk yıllarda Güneyce’li Mustafa ATAY isminde birisi, daha sonra Mustafa ATAY’ın Sakarya iline tayin yaptırmasıyla yerine Artvinli birisi geldi. Ayrıca Müstahdem olarak da Ali Canın köyünden İsmail BALCI ve Hüseyin AKSU görev yapıyordu.

 

       İkizdere İmam Hatip Lisesinde Yatakhaneler ve Yemekhane Merkez Kur’an Kursu ile ortak alan olarak kullanılmakta idi. Yemek hanede Aşçı ve aşçı yamağı olarak değişik zamanlarda; Demir Ali ÖZTÜRK, Burhan EKŞİ, Hasan ATAY, Hızır BALCI, Ahmet BALCI, Murat ÖZTÜRK, Talip EKŞİ, Kadir ÖZTÜRK görev yapmışlardır.

 

       İmam Hatip lisesinde bir dönem içerisinde her dersten en az üç yazılı, bir veya iki sözlü sınav yapılırdı. On üzerinden değerlendirmeye tabi tutulan derslerde beş geçer, dört ise kalır not olarak sayılırdı. Dönem içerisinde yazılı veya sözlüden alınan notlar toplanır yapılan sınav sayısına bölünerek ortalaması alınır not defterine yazılırdı. Dönem sonunda bu not defteri göz önüne alınırdı. Alınan bu ortalama not geçti veya kaldı olarak not defterlerine işlenirdi. Not ortalamaları dört ve dördün altında olanlar o derslerden ikmale kalırdı. İkmal; Eylül ayında iki hafta olarak yapılan sıkıştırılmış hızlı eğitimin ardından yapılacak olan yazılı veya sözlü sınavlardan en az beş almak zorunluydu. İkmallerde dahi beş alamayan ve iki dersten zayıfı olan otomatik olarak sınıf tekrarına kalırdı. Bir dersten beşin altında puan alan öğrenci ise o dersten sorumlu olarak bir üst sınıfa geçer, yıl içerisinde ders hocasının uygun göreceği bir zamanda yazılı veya sözlü sınav yapılırdı.

 

       1979-1980 Eğitim ve öğretim yılında İmam Hatip Lisesine kayıt yaptırmış olan Ali Can’ın sınıf arkadaşları; Süleyman ÇADIR, Maksut EKŞİ, Mehmet ATİK, Zinnur ARSLAN, İlyas ÇAKIR, Hasan AKSU, İlyas EYİGÜN, Mustafa BUĞDAY, İrfan ATAY, Hüseyin BALCI, İlyas AKAY, Özcan TAVUKÇU, Hızır BAŞ, Sebahattin BAŞ ve Cihan BAŞ, Necati AKSU, Aydın GÜNGÖR, Hızır TUNCER, Celil SÖZÜER, Dursun SÖZÜER, Köksal KIR, Davut EKŞİ, Bilal EKŞİ (İki kardeş), Hızır AKSU idi.      

 

          Ali Can İlk senesini sorunsuz olarak, zayıf’ sız tamamlayarak almış olduğu teşekkür belgesini karnesi ile birlikte değirmenci olan dedesine göstermek için değirmenin yolunu tutar. Suyun sesine karışan değirmenin sesini bastırıp dedesine kendi sesini duyurmak için, değirmen oluğunun başından bağırmaya başlayan Ali Can, değirmenin kapısına varınca ancak dedesine sesini duyurabilmiştir.

 

         Ali Can; Dede! bak bu karnem, bu da almış olduğum teşekkür belgesi, diyerek karneyi ve teşekkür belgesini dedesine uzatır. Dedesi, torununun sevincini paylaşmak için elindeki işi yarıda bırakarak, unlu elleri ile torununu sarmalayıp bağrına basar ve “Aslan parçası yavrum, Seni tebrik ediyorum.” Dile benden ne dilersin. Hediye olarak ne almamı istersin der. Ali Can dedesinden o zamana kadar hiç olmadığı ve olmasını arzu ettiği bir çift ayakkabı almasını ister. Dedesi de hiç tereddütsüz olarak torununa karne hediyesi olarak bir çift Mekap ayakkabı satın alır.

 

........

 

HÜSEYİN BALCI

Okunma Sayısı: 62

Yorum Ekle


YAZARIN DİĞER YAZILARI