7 – Çocuklarımız sadece bizden öğrenmiyorlar.

 

 

            Teknolojinin baş döndürücü bir şekilde gelişmekte olduğu bir ortamda eğimi sadece Anne Baba ile sınırlı tutmak mümkün değildir. Ancak çocuk eğitiminin temelini oluşturan aile bu ortamda üzerine düşen görev ve sorumluluğun bilinci ile hareket ederek mevcut şartlar altında yapması gerekenleri her hangi bir aksaklığa mahal vermeden yapmak zorundadır.

 

            Bezm-ı âlemde başlayan ve inşallah havz-ı Kevser’de sona erecek olan yolculuğumuz esnasında yolumuzun üzerinde bulunan her türlü engeli irade-i cüziye ve akıl sermayemiz ile aşarak kazasız belasız, sağ salim veya en az zararla hedefimize ulaşmak zorundayız. Yolculuğumuz esnasında bize emanet edilen yavrularımızı da kurda kuşa yem etmeden, yolculuk kurallarına mutlak riayet ederek menzile ulaştırmak zorundayız.

 

            Ben besledim, büyüttüm, yürüttüm ondan sonra da saldım çayıra Mevla kayıra yok. Çocuklarımızı koruma, kollama görevimizin yanı sıra eğitme ve öğretme görevimizde çok çok önemlidir. Çocuklarımızın, olmalarını hedeflediğimiz yerlere ve Nihai hedefe salimen ulaşabilmeleri için dünyevi ve uhrevi bilgilerle donatmak zorundayız.

 

            Dünyaya gelen ve buluğ çağı dediğimiz çağa erişen her çocuğun artık şeytanla, şeytanlaşmış insanlarla ve özellikle de nefis ile çetin mücadelesi başlamıştır. İradesine ve dirayetine sahip olamayan, gerekli eğitimi ve öğretimi almayan veya alamayan çocukların tökezlemesi, düşmesi muhakkaktır.

 

            Çocuklarımızın alacakları eğitimin doğru kişilerden ve doğru kanallardan akışını sağlamak için gereğini yapmak zorundayız. Teknolojinin getirmiş olduğu imkân ve olanaklardan azamı derecede faydalanırken, aynı zamanda getirmiş olduğu zararları göz ardı edemeyiz. Çevremizde, okullarımızda, kamuya açık tüm alanlarda olup bitenlerden uzak kalamayız.

 

            İlk eğitim yuvası olan aile de başlayan eğitim maratonu çevremizde, okullarımızda devam etmektedir. Bu eğitim maratonunda kitle iletişim araçlarının etkisi muhakkaktır. Ailede ve okulda gerektiği gibi etkili ve doğru eğitim alamayan çocukların kitle iletişim araçlarıyla elde edecekleri bilgilerin zararlarından korunmaları mümkün değildir.

 

            Dünyanın küçücük bir köy olduğu zamanımızda çocuklarımızın eline tutuşturduğumuz akıllı cep telefonlarına bağlı bulunan internet ile Dünyanın öteki ucunda olan her türlü iş ve işlemlerden haberdar olmaktadırlar. Haberdar olmaları doğal ve kaçınılmaz bir sonuçtur. Bilgi akışı açısından çok önemli olan internet eğer akan bilgi kontrolsüz olarak akmaya devam ederse akmış olduğu o tertemiz dimağları kirletmesi doğaldır.

 

            Gözümüzden bile sakındığımız, bakmaya kıyamadığımız, umudumuz ve geleceğimiz olan çocuklarımızın gözümüzün önünde ellerimizden kayıp gitmesine, dünyevi ve uhrevi zararlara, bela ve musibetlere duçar olmasına gönlümüz nasıl razı olur. Yemeyip yedirdiğimiz, giymeyip giydirdiğimiz, ağlamasına bile tahammül edemediğimiz yavrularımızın, olmalarını asla arzu etmediğimiz yerde olmalarına nasıl tahammül ederiz.

 

           Kriterlerimize uygun olmayan gazete, kitap, dergi (vs) gibi şeylerin yanı sıra zararlı televizyon programlarından ve zararlı internet sitelerinden de uzak tutmak zorundayız. Kitle iletişim araçları tümüyle zararlı değildir. Böyle bir iddiamız yoktur, olamaz da. Ancak zararlı öyle yayınlar vardır ki, değil çocuklarımızı tüm neslimizi bozmaktadır. “At sahibine göre kişner”, onun için kuş yuvada iken senindir. Yuvadan uçup giden kuşa mukayyit olmak mümkün değildir. Sonradan “Eyvah” demek onu kurtarmaya yeterli olmayacaktır.

 

          Sonradan vahlanıp pişman olacağımız hata ve kusurlardan uzak duralım. Peygamber efendimizin: “Hepiniz birer çobansınız ve gütmüş olduğunuz sürüden mesulsünüz” hadisi şerifine kulak verelim. Sürümüze sahip çıkalım.

 

            Çocuklarımız sadece bizden öğrenmiyor. Çocuklarımızın temasta olduğu her türlü kişi, kurum ve kuruluşlar ile ter türlü kitle iletişim araçlarından haberdar olalım, uzaktan değil yakın takipte olalım. “Eyvahhh” demeden “Allah” diyelim. Yetiştirdiğimiz cevherin, öce bize sonra Vatanına ve Milletine yararlı bir birey olması için görev ve sorumluluğumuzun bilincinde olalım. Unutmayalım ki vücüdümüz başta olmak üzere, evlatlarımız ve tüm mahlukat bize emanettir ve biz bu emanetlerden sorumluyuz.

 

            Allah’ın bize göz aydınlığı olarak lütfetmiş olduğu yavrularımıza gereken hassasiyeti gösterelim. Karnı tok, sırtı pek olduğu gibi ruhu da tok, zihni da pek olsun. Mevla onları ve bizleri her türlü bela ve musibetlerden muhafaza eylesin. Hep birlikte havz-ı Kevser’de buluşmak, Cemalüllah’a kavuşmak nasıp eylesin. Çocuklarımızı Kurda Kuşa yem olmaktan muhafaza eylesin. (AMİİİİİN  AMİİİİİN AMİİİİN)  

 

             Bir sonraki madde     

            

    

8 – Çocuklarımız kimlerle arkadaşlık yapıyor

HÜSEYİN BALCI

Okunma Sayısı: 107

Yorum Ekle

YAZARIN DİĞER YAZILARI